Chociaż rolnicy zawsze byli narażeni na ryzyko, przez lata w wyniku liberalizacji rynku i globalizacji, prowadzenie gospodarstwa stało się coraz bardziej ryzykowne. Nie można precyzyjnie przewidzieć wszystkich czynników, mający wpływ na rolnictwo, co stanowi ryzyko.

Ponadto branża ta wiąże się z coraz większym ryzykiem ze względu na jej skomercjalizowanie. Rzetelne informacje mogą pomóc rolnikowi w podejmowaniu racjonalnych decyzji dotyczących zarządzania ryzykiem. Dostępne źródła informacji obejmują rejestry gospodarstw, statystyki spoza gospodarstwa, informacje od sprzedawców surowców, handlowców, pracowników dodatkowych i innych rolników oraz dane dotyczące cen rynkowych.

Aby odnieść sukces, rolnicy muszą generować większe zyski i stać się konkurencyjnymi. Muszą rozumieć środowisko rolnicze i posiadać zdolności w zakresie zarządzania ryzykiem. Skuteczne radzenie sobie z ryzykiem otwiera nowe możliwości dla rolnictwa. Jeżeli szansa lub prawdopodobieństwo wyniku jest znane z góry, nazywa się to ryzykiem. Jeżeli szansa wyniku nie jest znane z góry, nazywa się to niepewnością. (Ref. 8)

4.4.1. Źródło ryzyka

Najczęstsze źródła ryzyka w rolnictwie można podzielić na pięć obszarów:

1. Produkcja - zależy od procesów biologicznych, na które ma wpływ pogoda, szkodniki i choroby… może dojść do awarii sprzętu, nowa technologia może nie działać zgodnie z oczekiwaniami.
2. Ryzyko marketingowe istnieje w związku ze zmiennością cen produktów i niepewnością przyszłych cen rynkowych, z którymi boryka się rolnik, podejmując decyzję o produkcji towaru.
3. Ryzyko finansowe występuje, gdy zaciągane są pożyczki na sfinansowanie działalności rolniczej. Ryzyko to może być spowodowane niepewnością co do przyszłych stóp procentowych, chęcią i zdolnością pożyczkodawcy do dalszego zapewniania środków w razie potrzeby oraz zdolnością rolnika do uzyskania dochodu niezbędnego do spłaty kredytu.
4. Ryzyko instytucjonalne dotyczy nieprzewidywalnych zmian w świadczeniu usług przez instytucje wspierające rolnictwo. Takie instytucje mogą mieć charakter formalny, jak i nieformalny oraz obejmować banki, spółdzielnie, organizacje marketingowe, pośredników i rządowych usługodawców. Częścią ryzyka instytucjonalnego jest niepewność co do polityki rządowej, która ma wpływ na rolnictwo, np. dotyczącej wsparcia cenowego i dotacji.
5. Ryzyko ludzkie odnosi się do zagrożeń dla działalności rolniczej spowodowanych chorobą lub śmiercią oraz sytuacji osobistej rolnika. W wielu krajach dochodzi do migracji z obszarów wiejskich w celach zarobkowych.
6. Współzależność ryzyk - finansowanie produkcji uzależnione jest od zdolności pożyczania kapitału oraz zdolności pożyczkodawcy do jego terminowego dostarczenia. Często trzeba brać pod uwagę różne rodzaje ryzyka. (Ref. 8)

4.4.2. Unikanie ryzyka

Ryzyko pojawia się z powodu nieoczekiwanych zmian.

Jeśli rolnicy są w stanie zrozumieć i przewidzieć schematy i trendy w ciągu całego roku, zachodzące zmiany mogą nie być aż tak ryzykowne.

Postawy dotyczące ryzyka wiążą się również ze zdolnością finansową rolnika, obojętną na niewielki zysk lub straty.

Wykres 3: Zarządzanie ryzykiem Cykl podejmowania decyzji (Ref. 8)

4.4.3. Rozwiązywanie problemów

Różne strategie rozwiązywania problemów pozwalają ograniczyć ryzyko produkcyjne.

• Surowce zmniejszające ryzyko to surowce produkcyjne, które zwiększają szanse na większą ilość lub jakość produktów rolnych. Rolnicy mogą zmniejszyć ryzyko, poznając nowe technologie i praktyki opracowane w celu przeciwdziałania specyficznym zagrożeniom występującym w ich obszarze produkcji.
• Wybór czynności niskiego ryzyka. Rolnik może zrezygnować z prowadzenia działalności, która przynosi duże zyski, ale wiąże się z wysokim ryzykiem, wybierając takie działania, które są mniej dochodowe, ale też mniej ryzykowne.
• Elastyczność systemu. Elastyczny system rolniczy umożliwia rolnikowi dokonywanie szybkich lub krótkoterminowych zmian w produkcji i sprzedaży.
• Dywersyfikacja produkcji. Dywersyfikacja pozwala rozłożyć ryzyko i jest skuteczną strategią zarządzania, ponieważ zmieniająca się sytuacja prawdopodobnie nie wpłynie w takim samym zakresie na wszystkie obszary.

W francuskim studium przypadku Marie Sophie Pujol wyjaśnia: „Poszukiwanie wartości dodanej jest bardzo ważne dla kobiety-przedsiębiorcy. Kieruje się logiką zróżnicowania rynku: nie chce produkować podobnych produktów jak sąsiadujący rolnicy.”

• Zasoby przechowywane w rezerwie są zablokowane i nie przynoszą zwrotu. Może to mieć negatywny wpływ zarówno na dochód netto, jak i na przepływy pieniężne.  (Ref. 8)