IRENA SZEWCZYK

Wiśniowy gaj

WPROWADZENIE

“Wiśniowy Gaj“ to gospodarstwo położone w województwie małopolskim, w najpiękniejszej części Beskidu Wyspowego. Gospodarstwo otoczone jest przez tradycyjny wiejski krajobraz, łąki, pola, lasy, sady, rodzime gatunki drzew, krzewów i kwiatów. Posiada 200-letnią tradycję i było dziedziczone przez kobiety, które oddawały mu całe serce. Gospodarstwo prowadzi działalność agroturystyczną i edukacyjną przynależąc do Ogólnopolskiej Sieci Zagród Edukacyjnych. Przede wszystkim jednak wytwarza się tu produkt regionalny - śliwkę „Suska Sechlońska” zarejestrowaną w unijnym systemie jakości żywności jako Chronione Oznaczenie Geograficzne (ChOG). Poprzez swoją działalność gospodarstwo chroni i przybliża dziedzictwo kulturowe polskiej wsi, jej tradycje, wartości historyczne i krajobrazowe oraz życie zgodne z rytmem natury.

Wielofunkcyjne działania dają kobietom dużą niezależność.
Życie należy wziąć w swoje ręce.
Warto odchodzić od samej działalności rolniczej i rozwijać inne rodzaje działalności.
Rozpoczęcie działań wielofunkcyjnych to jedyny sposób na godne życie kobiety na wsi.

1. DANE OSOBOWE

Imię i nazwisko

Irena Szewczyk

Przedział wiekowy

46 +

Wykształcenie

Wykształcenie średnie.

Zawód

Rolnik, przedsiębiorca wiejski, właściciel.

2. PROFIL GOSPODARSTWA

Adres

Kobyłczyna 30, 34 – 603 Ujanowice.

Powierzchnia gospodarstwa w ha

9 ha.

Od kiedy przedsiębiorczyni jest właścicielką / dzierżawczynią gospodarstwa

1993.

Liczba pracowników w gospodarstwie

W PEŁNYM WYMIARZE CZASU PRACY
Członkowie rodziny Inni niż członkowie rodziny
4
W NIEPEŁNYM WYMIARZE CZASU PRACY / SEZONOWO
Członkowie rodziny Inni niż członkowie rodziny
3
KOBIETY
Członkowie rodziny Inni niż członkowie rodziny
2 3

 

Opis gospodarstwa

Gospodarstwo zarządzane jest przez kobietę, która odziedziczyła je od matki i wraz z członkami rodziny rozwinęła działalność w kierunku produkcji suszonych owoców, w tym regionalnej śliwki oraz działalności turystycznej i edukacyjnej. Po przejęciu gospodarstwa właścicielka zaczęła ograniczać uprawy i produkcję zwierzęcą, które wcześniej dominowały w gospodarstwie na rzecz rozwoju tradycyjnej uprawy sadowniczej i innych działań związanych z dziedzictwem kulturowym wsi. Obecnie prawie cały areał uprawny obsadzony jest drzewami owocowymi (śliwy, wiśnie, jabłonie), a główna działalność skupia się na produkcji i sprzedaży regionalnej śliwki „Suska sechlońska ChOG” i innych suszonych owoców. Gospodarstwo należy do Stowarzyszenia Producentów Owoców i Warzyw oraz Małopolskiego Szlaku Owocowego. Na terenie gospodarstwa znajdują się: tradycyjna drewniana szopa, „wesoła stodoła” (altana) z grillem i barkiem, mogąca pomieścić do osiemdziesięciu osób, plac zabaw, boiska sportowe, a także zwierzęta: kozy, króliki, świnki morskie, kury, kaczki i kucyki na wakacyjnych występach. Wszystko to stanowi zaplecze do prowadzenia wielofunkcyjnych działań edukacyjnych i turystycznych. Każde źródło dochodu jest powiązane z tym miejscem, a większość członków rodziny jest zaangażowana w prowadzenie gospodarstwa. Właścicielka całe życie współpracowała z Kołami Gospodyń Wiejskich, obecnie planuje założyć KGW we własnej miejscowości.

Strona internetowa i konta w mediach społecznościowych

3. WIELOFUNKCYJNOŚĆ / DZIEDZICTWO KULTUROWE WSI

Działalność wielofunkcyjna rozpoczęła się w 2001 roku. Decyzja o rozpoczęciu innych działań podyktowana była chęcią utrzymania i rozwoju gospodarstwa, a także uzyskiwania wyższych dochodów niż było to możliwe z samej produkcji rolniczej. Główna działalność gospodarstwa, jaką jest produkcja regionalnej śliwki, była możliwa dzięki przedwojennej tradycji suszenia i wędzenia śliwek na tym obszarze. Cały ten proces opiera się na unikalnych umiejętnościach lokalnych producentów i musi odbywać się na określonym obszarze geograficznym oraz w tradycyjnych suszarniach. W oparciu o tradycje gospodarstwa, jego charakter i produkt regionalny, a także dziedzictwo krajobrazowe, gospodarstwo prowadzi działalność turystyczną i edukacyjną. Przynależąc do Ogólnopolskiej Sieci Zagród Edukacyjnych oferuje zajęcia dydaktyczne dla grup dzieci i młodzieży z zakresu uprawy tradycyjnych sadów, tradycyjnej produkcji żywności, ekologii, przyrody i zwierząt. Aby ocalić od zapomnienia, na farmie utworzono mały skansen starych urządzeń do przetwarzania ziarna. Wykorzystując potencjał dziedzictwa krajobrazowego, gospodarstwo rozwinęło działalność turystyczną i rekreacyjną, oferując zakwaterowanie (agroturystyka) i dodatkowo organizując aktywności turystyczne, takie jak wycieczki górskie lub obozy dla dzieci. Właścicielka planuje rozszerzenie działalności w zakresie usług turystycznych. Planuje również hodowlę jeleni.

4. ASPEKTY OGÓLNE, SZKOLENIE/KOMPETENCJE

Prowadzenie bieżącej działalności w oparciu o potencjał dziedzictwa kulturowego umożliwiło utrzymanie gospodarstwa i stworzyło możliwość kontynuowania jego prowadzenia dla przyszłych pokoleń. Jako główny powód sukcesu właścicielka wymieniła konieczność życiową oraz chęć zachowania gospodarstwa i utrzymania rodziny. To przekonało ją do podjęcia trudnej decyzji ograniczenia działalności rolniczej na rzecz rozwoju działalności wielofunkcyjnej generującej większy dochód. W przeszłości gospodarstwo było obowiązkiem, dziś daje poczucie bezpieczeństwa finansowego całej rodzinie. Na początku ludzie nie wierzyli, że kobieta, szczególnie na tym obszarze, może rozwinąć taki biznes. Obecnie jest wzorem dla młodych ludzi - osoby przyjeżdżające na farmę widzą, że można inaczej myśleć o prowadzeniu gospodarstwa. Właścicielka żałuje, że nie była bardziej zdeterminowana w podejmowaniu decyzji i nie wdrożyła wielu pomysłów, które dziś miałyby szansę rozwoju. Dostęp do pożyczek i innych źródeł finansowania, a także wiedzy jest obecnie znacznie łatwiejszy, co stanowi doskonałe wsparcie w rozpoczynaniu i prowadzeniu działań wielofunkcyjnych. Warto współpracować z innymi; przynależność do Ogólnopolskiej Sieci Zagród Edukacyjnych wypromowała ofertę gospodarstwa. Większe zyski ze sprzedaży owoców uzyskano po dołączeniu do grupy producentów. Kompleksowa i atrakcyjna oferta turystyczna całego regionu oparta na zasobach dziedzictwa jest ważna w tej działalności, ponieważ dzisiejszy klient oczekuje dowiedzieć się jak najwięcej o regionie, do którego się udaje, głównie poprzez pryzmat dziedzictwa. W obecnej sytuacji właścicielka widzi dalszy sukces swojej działalności.

Podsumowując, przyznała, że trudno jest przecierać szlaki i rozpoczynać nowe rzeczy, alewarto to robić. W mieście nie osiągnęłaby takiego sukcesu.

W opinii właścicielki najważniejsze jest prawidłowe zaprojektowanie aktywności wielofunkcyjnych, tak aby poszczególne działania nie kolidowały ze sobą. Okresy pracy w rolnictwie, np. zbiory, nie mogą pokrywać się z największym sezonem innych działań, np. przyjmowanie gości, ponieważ wówczas trzeba z czegoś zrezygnować. Ważne jest, aby posiadać szczegółową wiedzę związaną z prowadzoną działalnością oraz, w przypadku konieczności, odpowiednie uprawnienia. W problemach związanych z funkcjonowaniem biznesu zawsze można skorzystać z wiedzy i wsparcia specjalistów (specjalista ds. marketingu, prawnika, przewodników turystycznych). Ważnymi cechami osobowości są odwaga i umiejętność podejmowania ryzyka. Ponadto kreatywność, umiejętności komunikacyjne i organizacyjne.W tego rodzaju działalności ważne są osobiste kompetencje związane z przyjmowaniem gości, prowadzeniem zajęć edukacyjnych i wycieczek turystycznych. Pożądane jest podejście estetyczne i umiejętność wykorzystania istniejącego potencjału dziedzictwa kulturowego. Dużym wsparciem merytorycznym są szkolenia prowadzone przez ośrodki doradztwa rolniczego.

MOCNE STRONY
Potencjał dziedzictwa kulturowego, produkt regionalny;
Lokalizacja gospodarstwa – dziedzictwo krajobrazowe;
Młodzi członkowie rodziny, którzy będą kontynuować prowadzenie gospodarstwa.
SŁABE STRONY
Brak kompleksowej oferty turystycznej promującej pobliski region w oparciu o zasoby dziedzictwa.
SZANSE
Rosnące zapotrzebowanie odkrywania świata, aktywnego spędzania czasu, odkrywania nowych miejsc i produktów lokalnych;
Rosnące zainteresowanie dziedzictwem kulturowym.
ZAGROŻENIA
Konieczność dostosowania infrastruktury zakwaterowania do wyższych wymagań zamożniejszych klientów - potrzeba inwestycji.
TOP