Orellana Perdiz to wielofunkcyjne gospodarstwo na północy prowincji Jaén, którego właścicielkami i zarządczyniami są trzy siostry. Jest ono zlokalizowane w okolicy ruin, które dały nazwę bitwie pod Navas de Tolosa, w pobliżu dawnych kopalń srebra i ołowiu.
Głównym rodzajem działalności gospodarstwa jest hodowla byków do walki w corridzie – byków bitewnych. Gospodarstwo ma powierzchnię 300 ha, w tym 100 ha dla krów i 200 ha dla byków.
Ponadto, siostry również prowadzą zróżnicowane rodzaje działalności, które uzupełniają ich główną działalność rolniczą, między innymi, usługi turystyczne, restauracje i hotele. Ich produkty dla smakoszy, takie tak pasztet z kuropatwy i marynowana kuropatwa, sporządzone w tradycyjny sposób i w małych partiach są sprzedawane w samym gospodarstwie i w sklepach dla smakoszy w całej Hiszpanii.
Zatrudniają od 25 do 30 osób we wszystkich firmach. Dzięki tym zróżnicowanym rodzajom działalności utrzymują dziedzictwo kulturowe swojego regionu i krajobraz typu dehesa. Sposób gospodarowania ziemią umożliwia ochronę dehesy oraz hodowlę byków.
Główna trudność polega na tym, że same odróżniamy kobiety od mężczyzn. W mojej branży nie ma potrzeby takiego rozróżnienia.
Kobiety są bardziej nastawione na szczegóły i lepiej dają sobie radę ze szczegółami w kontekście obsługi klienta.
Pilar Orellana Pérez
46 +
Średnie. Tytuł Master of Business Administration and Management.
Pilar zarządza hotelem i działem cateringu oraz w zależności od sezonu i obciążenia pracą angażuje się w turystykę wiejską i działalność rolniczą. Bierze również udział w targach gastronomicznych, aby zaprezentować swoje produkty związane z kuropatwami i oliwą z oliwek.
Autostrada Andaluzyjska A4 Południowa, km 265, La Carolina (Jaén).
300 ha ogółem, w tym 100 ha dla krów i 200 ha dla byków.
W 1948 r. ojciec Pilar Orellana założył firmę hotelarską i otworzył małą restaurację. Następnie spełniając swoje marzenie kupił gospodarstwo i rancho do hodowli bydła.
W PEŁNYM WYMIARZE CZASU PRACY | |
---|---|
Członkowie rodziny | Inni niż członkowie rodziny |
4 |
W NIEPEŁNYM WYMIARZE CZASU PRACY / SEZONOWO | |
---|---|
Członkowie rodziny | Inni niż członkowie rodziny |
15-20 |
KOBIETY | |
---|---|
Członkowie rodziny | Inni niż członkowie rodziny |
3 |
W jednej części gospodarstwa hoduje się byki, a w innej krowy rasy limuzyńskiej na mięso. Bydło jest trzymane w farmach zlokalizowanych w różnych gminach prowincji. Są to farmy ekologiczne, z wyjątkiem części krów, które nie mogą być certyfikowane ze względu na specyficzną dietę, ponieważ potrzebują dodatkowej ilości paszy. Pomimo tego ich mięso jest bardzo naturalne i cenione, ponieważ są hodowane na wolnym wybiegu. We wszystkich farmach sadzi się jęczmień i wrzos, ponieważ obie rośliny dostarczają azot do gleby. Hodowlę bydła prowadzi się dostosowując jego liczebność do ilości zasianej paszy. Przycina się dęby skalne, pozyskując drewno opałowe dla hoteli (kominków, pieców itd.), a w następnym roku nieproduktywne dęby skalne rodzą żołędzie, ten sposób wzbogacając pastwisko. Celem tego działania jest gospodarka zrównoważona.
Na terenach gospodarstwa znajdują się pozostałości kopalń, ujętych w Rejestrze Ogólnym Andaluzyjskiego Dziedzictwa Górniczego, do których dostęp mają organizowane przez firmę wycieczki z przewodnikiem. Można też poznać świat walk byków dzięki organizowanym w tym celu wycieczkom w samochodach terenowych. Na terenie gospodarstwa można napotkać ruiny zamku Las Navas de Tolosa. Nazwę zamku nadano bitwie pod Las Navas de Tolosa, w której chrześcijanie pokonali wojska arabskie w dniu 16 lipca 1212 r.
Orellana Perdiz stanowi markę i na jej podstawie realizowane są wszystkie rodzaje działalności. Udało się doprowadzić do sytuacji, w której każdy z rodzajów działalności funkcjonuje niezależnie. Pilar zajmuje się żywnością, bydłem lub wszelkimi targami, na których sprzedaje swoje produkty, ale jednocześnie reklamuje markę Orellana Perdiz, także promując pozostałe rodzaje działalności.
Z tego powodu Pilar jest znana w całym kraju, a jej obiekty (restauracja i hotel) są zlokalizowane obok autostrady o dużym ruchu, co im zapewnia bardzo wielu klientów zagranicznych.
Jest zdania, że jej działalność obecnie stoi przed wyzwaniem technologicznym i że wszystkie firmy muszą się dostosować do dokonującej się zmiany modelu biznesowego.
Gospodarstwo Orellana Perdiz prowadzi, między innymi, hodowlę bydła i catering, zapewnia noclegi na wsi, wycieczki krajoznawcze z przewodnikiem, wytwarza też produkty dla smakoszy, których głównym składnikiem są kuropatwy. Przepis na nie jest przekazywany z pokolenia na pokolenie, jako dziedzictwo, do którego dostęp ma tylko kilku członków rodziny, a moment przekazania tej kulinarnej spuścizny ma charakter uroczystości rodzinnej. Udało się im uczynić ze swoich kuropatw produkt markowy, ale sprawę komplikuje fakt, iż firma jest niewielka.
Na wszystkich terenach dostępne są wycieczki z przewodnikiem i zorganizowano ich różne pakiety. Celem niektórych z nich jest przede wszystkim poznanie świata byków i środowiska przyrodniczego, w którym są hodowane, czyli w tym przypadku krajobrazu typu dehesa, natomiast inne wycieczki mają zapoznawać z dziedzictwem kulturowym tego obszaru. W czasie wycieczek przewodnicy przedstawiają najnowszą historię górnictwa, związanego z nim dziedzictwa, które uznaje się za dziedzictwo Andaluzji, a także opowiadają o bitwie pod Navas de Tolosa, której nadano nazwę zamku znajdującego się na jednej z farm.
Do wyzwań, przed jakimi stoją siostry, należą problemy ekonomiczne. Wypracowane zyski zawsze inwestowały we własną firmę lub swoje rodzaje działalności. Pragną poważnie traktować dostawców, którzy odgrywają bardzo ważną rolę. Nie oferują niskich cen, ale w zamian muszą dostarczać produkty najwyższej jakości.
Inny problem pojawia się, kiedy muszą się zorganizować, aby zarządzać wszystkimi rodzajami działalności, ponieważ mają małą strukturę i nie wiedzą, czy powinny ją rozbudować.
Inne ważne wyzwanie to problemy związane z biurokracją. Ponieważ prowadzą różne rodzaje działalności, mają więcej pracy związanej z przestrzeganiem wszystkich przepisów, gdyż muszą przeprowadzać kontrole i audyty, a także muszą prowadzić bardzo obszerną dokumentację, co jest bardzo czasochłonne. Muszą bardzo jasno określać swoje dochody, ich źródła oraz wydatki; ogólnie rzecz biorąc muszą bardzo dobrze zarządzać swoją działalnością, ponieważ muszą wypełniać różne zawarte przez siebie umowy. Mają doradców prawnych i do spraw pracy, ale to na nich spoczywa odpowiedzialność za zarządzanie całą działalnością, obawiają się więc, czy znają przepisy, co z kolei wymaga mnóstwo pracy.
Nasz wiek i okres czasu, w którym kierujemy firmą, wpływa na sposób, w jaki rozwiązujemy problemy. Inaczej podchodzimy do różnych rodzajów działalności, problemów i biurokracji, gdy jesteśmy młodzi i z entuzjazmem rozpoczynamy przedsięwzięcie.
Dziedzictwo kulturowe prowadzi do zróżnicowania rodzajów działalności, co powoduje, że są unikalne. Powinny w dalszym ciągu doskonalić się pod względem ekonomicznym, ponieważ mają wiele serca, i powinny się bardziej cenić.
Kiedy rozpoczynały działalność, nie miały określonego wykształcenia, tylko zdobyte przez lata doświadczenie. Pilar uzyskała tytuł Master of Business Administration i ciągle się kształci, uczestnicząc w organizowanych przez różne podmioty kursach z zakresu gastronomi, oliwy, degustacji, turystyki, zamków i bitew, dziedzictwa kulturowego itd.
Zdaniem Pilar, firmy są aktywne i bardzo łatwo przejąć dobrą spuściznę, ale również bardzo łatwo można ją utracić. Osoba, która nią zarządza, ma wielu wpływu: wynika to z woli danej osoby, jej poświęcenia. Trzeba mieć przekonanie i wierzyć w to co się robi, ponieważ jest to długi, kilkuletni proces i wymaga wiele waszego czasu i pieniędzy.
Trzeba walczyć o to, by życie przedsiębiorcy było łatwiejsze. Niekiedy brak jest przejścia od rodziców do dzieci, ponieważ dzieci widziały, że rodzice wiele cierpieli z powodu pracy, i nie chcą tego samego dla siebie. Z tego powodu próbują zdobyć lepsze wykształcenie, np. idą na uniwersytet, aby móc żyć lepiej.
Obecnie jest zbyt wiele przepisów, których trzeba przestrzegać, zbyt wiele wymagań, zbyt wiele podatków i z tego powodu ci, którzy przyjdą po obecnych właścicielkach, nie są zainteresowani dalszą działalnością firmy.
W 1948 r. jej ojciec założył firmę hotelarską, następnie kupił gospodarstwo i bydło. To dzięki Pilar firma zajęła się turystyką wiejską. Byli pionierami, odkrywając tę niszę rynkową, ale wiele czasu wymagało poświęcenie się gastronomii, wytwarzanie produktów z kuropatw.
Jest to praca, która wymaga wiele poświęcenia. Należą do rodziny o bardzo skromnym pochodzeniu i same siebie kształtowały. Brak pieniędzy wyostrza ich umysły. Są niespokojne i
niekonformistyczne.
Zawsze słuchają opinii pracowników, co im pomaga. Są przekonane, że pracownicy muszą
mieć motywację i być zaangażowani; pokazują pracownikom, że nie są anonimowymi osobami,
że są ważni dla firmy.