Rozpoczęła chow drobiu pod marką w 1990 r. po rozwiązania swojej wcześniejszej spółki. Jej region jest znany we Francji z jakości kurczaków. Jest to region, w którym od dawna prowadzi się ten rodzaj produkcji, a chow drobiu jest typową działalnością tego regionu charakteryzującego się krajobrazem typu bocage.

Jednocześnie, pragnęła się zaangażować w działalność miejscowego związku zawodowego i życie swojego miasteczka. W ten sposób nie była odizolowana od społeczności. Relacje społeczne są często trudniejsze w regionach wiejskich o niskiej gęstości zaludnienia. Wtedy też zaczęła walczyć o prawa kobiet. Wiedziała, że w latach 90-tych XX w. kobiety nie miały takich samych praw co mężczyźni, i uważała, że jest to niesprawiedliwe. Pragnęła poprawy warunków życia i pracy kobiet, szczególnie w zakresie ubóstwa, zwolnienia z pracy i urlopu macierzyńskiego. Poza pracą w rolnictwie, obecnie jest radną miejską i przewodniczącą komitetu rolniczek FNSEA.

Wnosi wkład w zachowanie dziedzictwa kulturowego głównie poprzez chów drobiu pod marką „Fermiers de Loué”, która jest bardzo znana i związana z jej regionem. Działa na rzecz regionalnej specjalizacji chowu drobiu pod marką. Jej wkład w zachowanie dziedzictwa kulturowego również wiąże się z jej działalnością w związku zawodowym walczącym o prawa kobiet, przyczyniającą się do utrzymania obecności kobiet na obszarach wiejskich i ich ważnej pozycji społeczno-gospodarczej na wsi.